به گزارش متادخت، یکی از شیوههای خلاقانه در رمان استفاده از سبک نامهنگاری است و شاید معروفترین اثری که در این زمینه به ذهن مخاطب خطور میکند کتاب بابا لنگ دراز باشد. کتابی که با نامههای دختر یتیم به پدرخواندهاش به شهرت رسیده است. این سبک از نوشتن با اینکه محدودیتهای خاص خودش را دارد اما امکانات منحصر به فردی را نیز در اختیار نویسنده قرار میدهد.
کتاب نامههای فهیمه از همین سبک استفاده کرده است. این کتاب شامل نامههای فهیمه به همسر شهیدش غلامرضا صادقنژاد است. عاشقانههایی که از دل جنگ بیرون آمده و در آن میتوان نقش تاثیرگذار یک زن را در رشد درونی یک رزمنده مشاهده کرد. در این نامههایی که به میدان جنگ ارسال میشد و پاسخهایی که از غلامرضا میرسید نشان از درجه عرفانی بالا دو جوانی داشت که در آغاز مسیر زندگی بودند و شاید بتوان به زبان ساده گفت کتاب نگاه پخته و ثبات قدم جوانان کم سن و سالی را به تصویر میکشد که جنگ آنها را بزرگ کرده بود. در ادامه برای آشنایی بیشتر با حال و هوای کتاب یکی از نامههای فهیمه را با هم میخوانیم.
«غلام رضا، همسر رزمنده، مهربان و عزیز و دوست داشتنی من! روز تولد تذکری است برای انسان؛ تذکری تکان دهنده. باشد که هر زمان همانند امروز بر ایمان بیدار باشی، بیست و یک سال، به بیانی 7555 روز و به زبانی دیگر 181320 ساعت و یا 10879200 دقیقه و از همه بالاتر 652752000 ثانیه گذشت و گذشت. اما جای شکرش باقی است که لااقل حدود دو سال خالصانه و صادقانه در راه او، او که تو را آفرید و او که پناه بیپناهان و یاور تنها ماندگان است قدم نهادی و چند ماهی است که عاشقانه در راه او راهی که انتهایش لقای اوست و انتهایش وصول به اوست گام نهادی…»
کتاب پیش رو شاید نثر روانی نداشته باشد اما مضامین آن باعث شده است که با استقبال مخاطبین مواجه شود.
«نامههای فهیمه»
فهمیه بابائیان