به گزارش متادخت، وصیتنامه‌اش را یک بار دیگر باز کرد و چند خط اولش را خواند:
«بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
با سلام و صلوات بر سرور مجاهدین و آقای ما حضرت محمد «صلی‌الله علیه و سلم»
اما بعد: خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «فاستجاب لهم ربهم انی لااضیع عمل عامل منکم من ذکر او انثی بعضکم من بعض فالذین هاجروا و اخرجوا من دیارهم و اوذوا فی سبیلی و قاتلوا و قتلوا لاکفرن عنهم سیئاتهم و لادخلنهم جنات تجری من تحتهاالانهار ثواباً من عندالله و الله عنده حسن الثواب» (آل عمران ۱۹۵)
از آنجا که جایگاه زن فلسطینی از برادران فلسطینی‌اش پائین‌تر نیست، تصمیم گرفتم دومین زن استشهادی باشم و راهی را که شهید وفاء ادریس شروع کرد ادامه دهم، پس در راه خداوند تبارک و تعالی و برای گرفتن انتقام پیکرهای برادران شهیدمان و انتقام حرمت پایمال شده دینمان و حرمت شکسته شده مساجد و مسجدالقصی و خانه‌های خداوند که اشغال شده و به کاباره‌هایی برای اهانت به دین ما و رسالت پیامبرمان تبدیل گشته که در آن محرمات الهی را مرتکب می‌شوند، جان ناچیز خود را تقدیم می‌کنم….»
بعد با دقت وصیتنامه را تا کرد و لا به لای قرآن گذاشت. قرآن را بوسد و سرجایش گذاشت از اتاق که بیرون رفت. عطر غذای مادر مشامش را نوازش داد. مادر که چشمش به دارین افتاد لبخند زد:
- مادر عجب بوی غذایی راه انداخته‌ای، دستپختت حرف ندارد.
مادر که با تعریف‌های دارین سر ذوق آمده بود گفت:
- غذا حاضر است برایت بیاورم؟
دارین جلو رفت پیشانی مادر را بوسد و گفت:
- نه امروز را روزه گرفته‌ام.
***
خبر انجام عملیات شهادت طلبانه که به گوش مادر رسید دلش شور می‌زند برای این که خودش را آرام کند قرآن دارین را برداشت تا بازش کرد چشمش افتاد به وصیتنامه دارین، وقتی خواندش قطرات اشک از چشمانش سرازیر شد و زیر لب گفت:
- مبارکت باشد دخترم
پیوست: دارین محمد توفیق ابوعیشه در سال ۲۰۰۲ در یکی از مراکز پلیس رژیم صهیونیستی واقع در یافا عملیات استشهادی خود را انجام داد و اگر چه تلفات زیادی از اشغالگران نگرفت اما به هدف اصلی خود یعنی ناامن کردن این اراضی رسید.
